Verticillium soorten in de druif
Verticillium is een vaatbundelziekte waardoor de scheuten van druiven verwelken en tenslotte afsterven.
Verticillium vormt een van de grootste bedreigingen in de gematigde streken voor planten en bomen. Sporen worden door de wind over max 1,5 km verspreid, vruchtlichaampjes vormen zich op dood en levend (blad)materiaal en infecteren via de bodem de wortels. Vervolgens vestigt de schimmel zich in de houtvaten en wordt de plant zo droog gelegd.
Voorkomen
Aangezien de schimmel niet alleen op de druif, maar op ruim 200 andere wilde en geteelde gewassen kan voorkomen, is besmetting vanuit de omgeving NIET tegen te houden.
De aanplant van nieuw ziekte-vrij plantmateriaal in een vooraf geschoonde, goed gedraineerde en evenwichtige bodem, maakt de kans op uitbraak van Verticillium het kleinst.
Snoei in het najaar van verkleurd hout kan bij eerste lichte aantasting de levensduur van de plant verlengen, maar dit is niet afdoende! In een bestaande aanplant kunt U overwegen om voor 1 seizoen de gehele wijngaard met zwart landbouwplastic af te dekken en alleen de druivelaar er bovenuit te laten komen. De verhitting van de bodem ’s zomers is voor Verticilliumsporen en –vruchtlichaampjes 98% dodelijk. Maar ook uw druivelaar heeft het er zwaar mee.
Ook kunt U overwegen om na de oogst met een butaanbrander/stoom de bovenlaag van de bodem te vrijwaren van vruchtlichaampjes en zo herbesmetting te verminderen. Bij deze laatste methode blijven de sporen dieper in de bodem echter gespaard! De infectie IN de druivelaar wordt hierbij niet bestreden, alleen de herinfectie. Alleen wanneer U het plantmateriaal beslist moet bewaren, kunt U overwegen om, naast bodem ontsmetting, met zeer zware chemische bestrijding te proberen een deel van uw plantmateriaal te schonen van deze ziekte. De ziekte zit immers in het hout.
Bestrijding
In het hout is bestrijding alleen mogelijk met zwaar systeem gif, milieu erg onvriendelijk en meestal verboden. Zonder vatbare planten in de buurt kunnen de vruchtlichaampjes en overlevingssporen vele jaren levend blijven.
Geïnfecteerde gronden zijn vrijwel niet te schonen van Verticillium. Infectie binnen de aanplant d.m.v. afgevallen blad, snoei en snoeihout kan de ziekte binnen 1 seizoen over de gehele aanplant verspreiden.
Een nat voorjaar (2013!) en on-balans in de voeding werkt stimulerend op besmetting/vatbaarheid.
Actieve bestrijding Verticillium dahliae
Actieve bestrijding kan op een aantal manieren, door de inzet van in meerdere of mindere mate destructieve
teeltmaatregelen (biologische grondontsmetting door stomen, solarisatie, inundatie, anaërobie of biofumigatie).
In eerste instantie kunnen er met destructieve maatregelen snelle reducties van de aantallen rustsporen in de bodem bereikt worden, maar het effect van deze maatregelen op de rest van het bodemleven zou ook negatief kunnen werken. In het onderzoek wordt meestal alleen gekeken naar reductie van het pathogeen of de plantgezondheid na bodem. Uitzondering is een veldexperiment waarin na afloop de ziektewerendheid tegen Fusarium oxysporum f.sp. asparagi werd gemeten, en geen nadelige effecten werden gezien (Blok et al., 2000).
Solarisatie tijdens het groeiseizoen
Omdat solarisatie van de grond plaats moet vinden in de periode dat ook de productie volop draait, is er onderzoek gedaan naar het effect van plastic mulching onder het gewas (cherry tomaten), waarbij de planten door het plastic heen geplant werden. Mulches die gedurende het hele teeltseizoen (half apr il tot september) werden toegepast waren even effectief als mulches van braakliggende grond in het terugbrengen van de hoeveelheid Verticillium dahliae in de grond. Het lijkt echter ook belangr ijk dat het gewas niet teveel schaduw produceert op het moment dat de mulches toegepast worden (Morgan et al., 1991)
Het is de vraag of dit bij een langer teeltseizoen en een forsere gewasstand in de zomer ook een effectieve methode is. (zie verder: http://orgprints.org/15035/1/2093.pdf pagina 35 e.v.)
revisie datum: 28 dec 2013 (Werkgroep wijnbouw)