Het koude en natte weer van de maand mei heeft de watervoorraad van de bodem ruim voldoende aangevuld en de groei van de druif sterk afgeremd. Het uitvoeren van beschermingsmaatregelen was afhankelijk van de berijdbaarheid van de wijngaarden. De maanden mei en juni zijn voor de wijnbouwer altijd al druk, maar door het slechte weer in mei kan de drukte in juni nog wel eens toenemen.

De beschikbare tijd voor het wegbreken van overbodige uitlopers was dankzij de vertraagde groei in het algemeen voldoende. Explosieve groei van de druif en de ondergroei kan in juni tot veel werk leiden. Nagenoeg al het werk moet dan gelijktijdig gedaan worden. Bij een sterke groei moet allereerst het aanbinden zeer snel gedaan worden. Als het weer goed blijft wordt het snel tijd voor een eerste ronde aftoppen. Er kan stresschlorose ontstaan en hier en daar is er hagelschade gemeld. (…) Behalve het op dit moment belangrijke werk aan de loofwand moeten er dankzij de overvloedige regenval juist nu ook maatregelen genomen worden op het gebied van gewasbescherming en bodemverzorging.

 Het belangrijkste werk van de wijnboer in juni is het aanbinden. De scheuten worden tussen de draden gebracht. Dit werk is om twee redenen zeer belangrijk. In de eerste plaats wordt door een gelijkmatige verdeling van de scheuten een goede bezonning mogelijk gemaakt. In de tweede plaats worden door een gelijkmatige verdeling van de scheuten verdichtingen vermeden, waardoor de vatbaarheid voor ziekten sterk verminderd wordt. Verder is het gunstig voor de gewasbescherming, omdat de toegediende middelen beter, dat wil zeggen doelgerichter toegepast kunnen worden.

In technisch opzicht zijn er verschillende manieren om dit werk te doen. Het aanbinden in het geval van vaste draden is zeer arbeidsintensief, doordat bij minder rechtop groeiende druivensoorten bijna alle scheuten met de hand tussen de draden geplaatst moeten worden. Duidelijke verbetering bieden hier beweegbare draden. Deze worden vóór het uitlopen uit elkaar gehouden door middel van speciale draadhouders, of ze worden weggehaald. Na het uitlopen worden deze laatste weer aangebracht zodat een groot deel van de scheuten tussen de draden terecht komt en er nog maar een paar met de hand gedaan moeten worden. Zie illustraties (www.vinimare.nl). Een nadeel van deze methode is
dat zij op het juiste moment toegepast moet worden en dat er voldoende ruimte tussen de rijen moet zijn. In grote bedrijven wordt dit werk geheel gemechaniseerd. De draden worden dan met elkaar verbonden, zodat de scheuten er niet meer tussenuit kunnen. Als de scheuten verder groeien hechten ze zich zelf aan de bovenste draden, of ze worden in een tweede ronde tussen de draden vastgezet, met dwarsverbindingen om de zaak te stabiliseren.