Keuze van de onderstam

Druivenrassen in commerciele wijngaarden staan meestal niet op hun eigen stam, maar worden geent op een onderstam van een (gedeeltelijk) Amerikaans druivenras omdat deze niet of minder gevoelig zijn voor de druifluis.

In de loop van de tijd zijn diverse onderstammen geselecteerd of ontwikkeld uit kruisingen. De selectie was hierbij tot voor kort voornamelijk gericht op aanpassingen aan een specifieke bodem. Bij de beschrijving van onderstammen wordt hier dan ook meestal de nadruk op gelegd.

 

Onderstam	Geschikt voor de onderstaande grond
SO4	Alle grondsoorten, i.h.b. humusrijke kalkbodems
5BB	Droge, arme gronden, voor niet groeikrachtige soorten
125AA	Alle grondsoorten, geen zeer vruchtbare gronden
5C	Middelzware tot lichte grond; affiniteit met Riesling; gevoelig voor kalk
8B	Voor kalkhoudende en zware bodems, zonder wateroverlast
3309C	Voor kalkarme, warme en goed verzorgde bodems
Börner	Voor grond met middelmatig kalk, geen nematoden
Binova	Zie SO4, maar verdraagt beter kalk
Fercal (in 2006 niet toegestaan)	Goed bestand tegen kalk, groeikrachtig, goede Mg-voorziening
161-49C	Minder groeikracht, verdraagt kalk goed, niet voor kleibodems
Rici	Matige tot geringe groeikracht, goed bestand tegen druifluis
Cina	Geringe groeikracht. Niet op natte, kalkhoudende bodem

Bij de keuze van een onderstam moet men deze echter niet alleen laten afhangen van de bodemgesteldheid, maar er zal ook rekening moeten worden gehouden met de gewenste opbrengst, kans op misbloei, chlorosegevoeligheid en droogtetolerantie, evenals met een voldoende gehalte aan inhoudsstoffen en de invloed daarvan op de organoleptische eigenschappen van de wijn.

 

De nieuwe soorten Börner, Rici en Cina lenen zich wegens hun zeer grote druifluistolerantie goed voor wijngaarden waarin zich druifluis ophoudt (zie [1]). Deze drie soorten zijn echter niet kalktolerant en dus chlorosegevoelig. Cina is het minst groeikrachtig en moet dus dicht op elkaar geplant worden en zeer gering belast worden (zie [2]).

Een vergelijking van oogstgegevens van Spätburgunder en Merlot met onderstam SO4 respectievelijk 161-49C laat zien dat de onderstam 161-49C iets minder groeikrachtig is dan SO4, maar veel minder groeikrachtig dan 5BB of 125AA. Het zuurgehalte is bij onderstam 161-49C in 2005 en 2006 ongeveer 10% lager dan bij SO4. Er wordt verder onderzoek gedaan naar de invloed van onderstammen (zie [2]).

Weinig groeikrachtige onderstammen, zoals 5C, 161-49C, Fercal en 3309C, leveren kleinere opbrengsten, maar de voedselopname, de wijnkwaliteit en duurzaamheid van de aanplant zijn nog niet voldoende onderzocht. Onderstammen met Europese erfelijke kenmerken (41B, Fercal, Georgikon, e.d.) reageren sterker op een aantasting door druifluis en vertonen daardoor mogelijk een kleinere groeikracht (zie [1]).

Bronnen:

[1] Wie reblausfest sind unsere Unterlagen?

[2] Chlorose, Verrieselung und Stiellähmeprobleme

Datum: 15-03-2013