Solaris

Een wit druivenras met een goede schimmelweerstand, dat heel vroeg afrijpt.

Door het gevaar van wespenvraat (door de vroege rijping), en bijkomende schimmelaantastingen als gevolg van deze vraat, en door gevoeligheid voor misbloei heeft dit ras bij ons inmiddels een negatief advies gekregen voor de aanplant. Pluspunt is de mogelijk brede inzet van droge tot zoete wijn en van fruitige tot houtgerijpte wijn (maar dan moet je wel de druiven rijp krijgen of rekening houden met een beperkte opbrengst).

De bladeren zijn groot en leerachtig. P.Basler et al. (Forschungsanstalt Wadenswil) [Schweiz.Z.Obst-Weinbau nr. 17/02] geven aan dat de bladeren vaak de symptomen van magnesiumgebrek vertonen.

Al in het tweede jaar vindt er bloem- en trosvorming plaats. 

Mogelijke problemen met de groei: Solaris groeit in het voorjaar vaak enorm hard. De scheuten gaan zo snel dat hun ‘internodiën’, dat wil zeggen de ruimte tussen twee ogen, niet de normale 15 cm zijn, maar wel 25 cm. Zo’n ‘uitgerekte’ scheut wordt in de winter horizontaal aan de draad gebogen, en in het voorjaar komen dan uit de bedoelde ogen de nieuwe verticale, vruchtdragende scheuten. Wanneer de afstand tussen die ogen te groot is, komen er per strekkende meter dus ook veel minder rechtopgaande, vruchtdragende scheuten uit. En dus ook veel minder trossen, opnieuw per strekkende meter.

Een aantal wijnboeren experimenteert nu met een andere, dubbele aanbindmethode. Een plant met enkele strekkers wordt in het vervolg gesnoeid met dubbele strekkers: één links en één rechts. Over een strekker-van-links, wordt nu gewoon ook een van rechts komende strekker, van de rechter buurplant gebogen: samen, tegen elkaar aan aan de draad.
Het aantal ogen per stekkende meter is daarmee weer verdubbeld, een een normale opbrengst kan worden verkregen (bron: Webblog wijnbouw Jet Wester).

Een ander mogelijk euvel is dat Solaris gevoeliger lijkt te zijn voor misbloei. Een mogelijke behandeling hiertegen is het toppen van de groeiende scheuten vóór de bloei (zie Misbloei). 

Het suikergehalte kan gemakkelijk oplopen tot boven de 100 Oechsle, terwijl het zuur goed blijft (rond de 8 gram/l). Er zijn Nederlandse wijngaarden bekend waarbij geoogst is met 120 Oechsle, goed voor meer dan 15% alcohol.

Basler et al. (Forschungsanstalt Wadenswil) [Schweiz.Z.Obst-Weinbau nr. 17/02] vinden een gemiddeld lagere opbrengst (20%) dan bij de Johanniter. Het zuur is met 8g/l gemiddeld 1g/l lager dan bij de Johanniter (nb. Bij ons worden grotere verschillen in zuur gevonden daar het zuur bij de Johanniter vaak ruim boven de 10 g/l blijft.). 
Zij noteren een opbrengst tussen 0.7=1.0 kg/m2, met een rijpheid van 95-110 Oechsle.

De Solaris bereikt een zeer hoog suikergehalte, terwijl het zuurgehalte en de struktuur goed behouden blijven.

Solaris geeft een stevige, fruitige witte wijn. Dankzij het hoge alcoholgehalte en de wat neutrale aroma’s kan van de wijn een cuvee met andere wijnen gemaakt worden. Ook goede optie voor rijping op eikenhout (Chardonnay-type). 

Ook heel geschikt voor desertwijn. Eigenlijk de enige druif in ons overzicht die op een natuurlijke wijze de mogelijkheid biedt om te komen tot een halfzoete of zoete wijn.